RAP op bezoek in Antwerpen, Willemsdok, zomer 2009

RAP op bezoek in Antwerpen, Willemsdok, zomer 2009

Nadat ik verleden jaar naar een botenbeurs was geweest in Antwerpen, in het Willemdok, wilde ik een keer daar met onze eigen RAP langs gaan. Midden in de stad, tussen de appartementen en restaurants op loopafstand van het centrum. Het deed mij sterk denken aan de Veerhaven in Rotterdam, alleen dan wat groter en weidser.
Nadat ik Sandra ook enthousiast had gemaakt, begonnen de voorbereidingen in het voorjaar van 2009. Zoveel hoefde er niet te gebeuren, maar als zeiler wil je alles goed voor elkaar hebben, “alle muntjes in het bakkie”, aldus Hans Hollestelle. Zo heb ik een FD-nummer aangevraagd bij de jachthaven, nieuwe kaarten gekocht van de Westerschelde en de kaarten van de plotter vernieuwd. Verder heb ik geïnformeerd naar de bruggen in het kanaal richting Hansweert vanaf Wemeldinge. Fijn zo’n zeilboot, maar je zit toch met die mast van 16,50 meter. “Arie, heb je die ijzerzaag nog?” Planning gemaakt in verband met hoog- en laagwater en richting Wemeldinge gezeild. Wij kwamen van de Dutch Classic Yacht Regatta in Hellevoetsluis en hebben overnacht in St. Annaland.

Daar hebben wij in de het restaurant het beroemde “vispotje” gegeten, zodat wij de komende dagen niet zouden verhongeren, “gadverdamme, wat lekker en ….veeeel!”. De volgende dag naar Wemeldinge gezeild om de dag daarna, zondag, richting Antwerpen te gaan.
Vanwege het tij zijn wij om 12.00 uur vertrokken uit de jachthaven van Wemeldinge. Onze prognose was dat wij 2 uur over het kanaal en de sluis zouden doen. Na de 2 bruggen en de sluis bij Hansweert, lagen wij om 14.00 uur op de Westerschelde, laagwater. De vaargeul oversteken en de betonning volgen. Af en toe kan je de gele “jacht-“ betonning volgen, net buiten de vaargeul voor de grote zeevaart. Op den duur kregen wij de stroom mee, waardoor onze snelheid ongemerkt ook opliep. Wij hebben niet gezeild, omdat wij volop wilden genieten van het uitzicht en de grote zeeschepen die ons passeerde. Het had makkelijk gekund, het vaarwater is breed zat en de wind was redelijk gunstig.
In de verte zie je de schoorstenen van de kerncentrale bij Doel al staan. Door het slingeren van de Westerschelde elke keer een andere richting.

Bij het Nauw van Bath kan je de gele betonning volgen en zo dus het”Nauw” afsnijden, scheelt weer een dikke mijl omvaren. De diepgang is daar meer dan voldoende, je kunt de gele betonning volgen. Na deze passage vaar je recht op de haven van Antwerpen aan, de havenkranen worden steeds duidelijker zichtbaar.

Vlak voor de havens vaar je de grens van België over en hebben wij het gastenvlaggetje van België gehesen in het stuurboordwant. Ik had eens een vlaggetje van de jachthaven Willemdok gekregen en die hebben wij ook onder het gastenvlaggetje gehangen.

Tevens een radarreflector gehesen, met dank aan de Provare voor het mooie “ei”, verplicht op de Westerschelde, en natuurlijk ons eigen verenigingsvlaggetje.
De planning was dat wij rond 18.00 uur bij de Royersluis zouden zijn. Wij waren vroeger door de stroming maar konden pas om 17.45 uur door de sluis. Daar was het nog hilarisch. De sluismeester, een echte Belg, vroeg in onvervalst plat Belgisch “Waar naar toe, waar vandaan?”. Wij konden het slecht verstaan, doordat de man plat Belgisch praatte, maar ook heel dicht bij de marifoon hard praatte. Na meerdere keren gevraagd te hebben wat hij zei, spelde hij bijna de zin. Daarna vroeg hij naar het FD-nummer en noemde daarna gelijk onze gegevens op. Prima eigenlijk. De boten die na ons kwamen, hadden hetzelfde probleem. Alles was mooi te volgen over de marifoon.
Ik had in de wachttijd voor de sluis even de havenmeester van het Willemdok gebeld met de mededeling dat wij er aan kwamen. Ik zei nog optimistisch, dat wij over een half uur, driekwartier bij hem waren. Waarop hij lachend riep, “reken maar op een dik uur”. En zo geschiedde. Om 19.00 uur legden wij vast aan de steiger van jachthaven Willemdok. De Royersluis was nog een verhaal apart. Er zijn geen bolders in de muren van sluis en de lijnen moeten dus over de bolders op de kade, een meter van de rand van de sluis vandaan. Gelukkig liepen er een soort stewards rond, maar je moet wel rekening houden met de lengte van je lijnen. Op de terug weg liep er niemand en moest je het zelf regelen. Ik heb toen RAP achter kort vastgelegd bij een trapje, RAP stationair vooruit gezet, het trapje opgeklommen en de lijn van Sandra aan gepakt en belegd en daarna de lijnen van de andere jachten die nog “hulpeloos” rond dreven.

Aan de kade bij de haven is een heel leuk en trendy restaurant. Dit voorjaar geopend, en het terras ligt aan de kade bij de haven. Vanaf de picknick tafel of zo’n ouderwetse strandstoel kijk je zo over de jachthaven uit naar je bootje. Echt een Vakantie gevoel. Een lekker licht Belgisch biertje, glaasje wijn en een, uit de eigen keuken, lekkere hamburger. Van alles hadden zij natuurlijk. Op sommige dagen kon je er zelfs ontbijten.

Na een verkenning van de omgeving van de jachthaven, de stad in. Op loopafstand zijn de meeste bezienswaardigheden en het beroemde centrum. Wij hebben o.a. het diamantmuseum bezocht aan het Astridplein bij het Centraal station. De volgende dag hebben wij een culturele trip door het oude centrum gehouden.

Na 3 dagen zijn wij weggegaan, je kunt makkelijk langer blijven, want er is genoeg te zien. Sandra heeft ook nog de beroemde winkelstraat onveilig gemaakt. Volgens ons heeft Ria van Sleeuwen een zus wonen in Antwerpen die de beste frieten bakt van Antwerpen, ongelooflijk want een gelijkenis!
Zowel op de heen als terug weg, kom je vele zeeschepen tegen, die de Antwerpse haven aan hebben gedaan of er nog naar toe gaan. Diverse grootte kom je tegen. De grote containerschepen zijn het meest spectaculair. Het lijkt trouwens dat deze schepen niet van die hoge hekgolven hebben. Schijn bedriegt, de golven zijn hoog en lang, meer een deining, je merkt ze wel degelijk. Zorg dat je glasservices goed geborgd is, dat de fles wijn van tafel is en dat er geen losse apparatuur e.d. in de boot staat. Wel leuk om ze op je af te zien komen. Door het slingeren van de Westerschelde zie je ze steeds van een andere hoek.


Het Willemdok is echt een aanrader om eens een paar dagen door te brengen. Bij de Havenmeesters, Tony en Raymond, kan je genoeg informatie halen over de stad Antwerpen, met een plattegrond, diverse folders van attracties e.d. Daarnaast zijn zij heel bereidwillig om je te helpen. Via http://www.jachthaven-antwerpen.be/willemdok/WILLEMDOK.html kan je het FD-nummer aanvragen en diverse informatie over de haven lezen.
Veel plezier, Hans en Sandra